นายจ้างประสบปัญหาทางการเงิน ยอดสั่งซื้อลดลง จึงเชื่อได้ว่าหยุดประกอบกิจการเนื่องจากเศรษฐกิจที่ถดถอย นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างทั้งหมดจึงไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม

คำพิพากษาศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่ 1499 – 1509/2563

คดีนี้โจทก์กับพวกรวม 11 คน ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม 2561 จำเลยเลิกจ้างโจทก์กับพวกโดยอ้างว่าไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้ เนื่องจากปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำ

แต่แท้จริงจำเลยมิได้ปิดกิจการ การเลิกจ้างจึงไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่มีเหตุอันสมควร ขอบังคับให้จำเลยจ่าย ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมแก่โจทก์คนละ 300,000 บาท พร้อมดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า จำเลยประสบปัญหาเศรษฐกิจและมีหนี้สินทางการค้าจำนวนมาก ทั้งประสบปัญหาการปกครองและการบริหารงานในสถานประกอบกิจการ โดยสหภาพแรงงานกับพนักงานจำนวนหนึ่งแสดงตนเป็นปรปักษ์และต่อต้านด้านการบริหาร

จำเลยเลิกจ้างยังได้จ่ายค่าชดเชยและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้าแก่โจทก์ทุกคนด้วย

ศาลแรงงานภาค 2 พิจารณาแล้ว พิพากษายกฟ้อง

โจทก์กับพวกอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ศาลแรงงานภาค 2 ฟังข้อเท็จจริงแล้ววินิจฉัยว่า โจทก์กับพวกทั้ง 11 คน เป็นลูกจ้างประจำรายเดือน จำเลยได้รับคำสั่งการผลิตจากลูกค้าแล้วไม่สามารถทำการผลิตได้ตามเป้าหมาย และสินค้ามีปัญหา ทำให้ไม่สามารถส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้าได้

จนทำให้บริษัทที่สั่งการผลิตไปว่าจ้างบริษัทอื่นแทน เป็นเหตุให้รายได้ของจำเลยลดลง เมื่อพิจารณาแบบนาส่งงบการเงินของจำเลยตั้งแต่ปี 2557 – 2561 ปรากฏว่าจำเลยมีกำไรสุทธิลดลงอย่างต่อเนื่อง

จนกระทั่งปี 2561 มีกำไรเพียง 94,774.51 บาท ทั้งจำเลยยังมีหนี้ค้างชำระแก่บุคคลภายนอกซึ่งถูกเจ้าหนี้ฟ้องหลายคดีรวม 11,653,993.91 บาท

แต่จำเลยเป็นเจ้าหนี้ที่ฟ้องลูกหนี้เพียง 4,585,551.19 บาท จึงฟังได้ว่าจำเลยประสบปัญหาทางการเงิน ยอดสั่งซื้อลดลง ขาดสภาพคล่องในการดำเนินธุรกิจ

ประกอบกับก่อนเลิกจ้างและปิดกิจการโรงงานนั้น จำเลยได้ให้บริษัท เอ ทำสัญญาเช่าโรงงานและโอนใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน จึงเชื่อได้ว่าจำเลยหยุดประกอบกิจการอันเนื่องจากเศรษฐกิจที่ถดถอย

เมื่อจำเลยเลิกจ้างลูกจ้างทั้งหมด โดยไม่ปรากฏว่ามีการกลั่นแกล้งหรือเลือกปฏิบัติ โดยก่อนเลิกจ้างมีการปิดประกาศกำหนดระยะเวลาให้ลูกจ้างทราบและจ่ายค่าชดเชย จึงเป็นการเลิกจ้างที่มีความจำเป็นและมีเหตุผลสมควรเพียงพอ ไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม

ที่โจทก์กับพวกอุทธรณ์ในทำนองว่า จำเลยเลิกจ้างเนื่องจากโจทก์กับพวกเป็นกรรมการสหภาพแรงงาน ทำให้จำเลยไม่พอใจจึงหาทางกำจัด หรือล้มสหภาพก็ดี จำเลยไม่ได้ปิดกิจการเพียงแต่ให้บริษัท เอ เช่าโรงงาน

เป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 วรรคหนึ่ง ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษไม่รับวินิจฉัย

พิพากษายกอุทธรณ์โจทก์กับพวก